ପେଟକୁ ନାହିଁ ଦାନା; ଦେହ ବିକିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି ଶ୍ରୀଲଙ୍କାର ଝିଅ,ବୋହୁ; 400 ମିଲିୟନ ଆମେରିକୀୟ ଡଲାର ଯୋଗାଇଛି ଭାରତ

sri-lanka-women-are-forced-to-have-sex-for-food-and-medicine

ଓଡ଼ିଆ ଗସିପ୍ ବ୍ୟୁରୋ: ଖାଇବାକୁ ଖାଦ୍ୟ ନାହିଁ, ପିଇବାକୁ ପାଣିନାହିଁ । ରୋଷେଇ ପାଇଁ ପନି ପରିବା ମିଳୁନି କିଣିବାକୁ ବି ଟଙ୍କା ନାହିଁ । ଗ୍ୟାସ ମହଜୁଦ ସରି ସରି ଯାଉଛି । ବଜାରରେ ମହଙ୍ଗାମାଡ଼ରେ ଅତିଷ୍ଠ ହେଲେଣୀ ଶ୍ରୀଲଙ୍କା ମହିଳା । କେମିତି ଚାଲିବ ଘର ପରିବାର ଓ ସଂସାର ଏବେ ତାକୁ ନେଇ ଗଭୀର ଚିନ୍ତା କରୁଛନ୍ତି ସିଂହଳୀ ମହିଳା । କେବଳ ଘରର ମୁରବୀ କାହିଁକି ଶ୍ରୀଲଙ୍କା ଝିଅ, ବୋହୁମାନଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ସମାନ । ଏଠି ନା କହି ହେଉଛି ନା ସହି ହେଉଛି । ପେଟ୍ରୋଲ ପମ୍ପରେ ଲମ୍ବା ଲାଇନ ହିଁ ପ୍ରମାଣିତ କରୁଛି ଶ୍ରୀଲଙ୍କାର ଆର୍ଥକ ସଂକଟ ସ୍ଥିତି କେତେ ସଂଗୀନ । କହିବାକୁ ଗଲେ ଦୁର୍ବିସହ ଜୀବନ ଜିଉଁଛନ୍ତି ଏଠାକାର ଅଧିବାସୀ । ଏଭଳି ସ୍ଥିତିରେ ଯେଉଁ ଚିତ୍ର ସାମ୍ନାକୁ ଆସୁଛି ତାହା ବେଶ୍ ଚିନ୍ତାଜନକ । ଖବର ଅନୁସାରେ ଶ୍ରୀଲଙ୍କାର ମହିଳା ଓ ଯୁବତୀମାନେ ମେଡିସିନ୍ ଓ ଅନ୍ୟ ଅତ୍ୟାବଶକୀୟ ସାମଗ୍ରୀ ପାଇଁ  ସେକ୍ସ ୱାର୍କର ଭାବେ ନିଜର ଗୁଜୁରାଣ ମେଣ୍ଟାଇବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି । 

ଶ୍ରୀଲଙ୍କାରେ ଜାରି ରହିଥିବା ଆର୍ଥିକ ସଙ୍କଟ ମଧ୍ୟରେ ସାଧାରଣ ଲୋକେ ନାହିଁ ନଥିବା ଅସୁବିଧାର ସମ୍ମୁଖିନ ହେଉଛନ୍ତି। ଶ୍ରୀଲଙ୍କାରେ ଆର୍ଥିକ ସ୍ଥିତି ଦିନକୁ ଦିନ ଆହୁରି ଖରାପ ହେବାରେ ଲାଗିଛି। ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଘର ଚଳାଇବା ପାଇଁ ଅନକେ ସମସ୍ୟାର ସମ୍ମୁଖିନ ହେଉଛନ୍ତି। ଏପରି ସମୟରେ ଖାଦ୍ୟ ଏବଂ ଔଷଧ ମଧ୍ୟ ଅଭାବ ପରିଲକ୍ଷିତ ହେଉଛି। ଏହିସବୁ କାରଣରୁ ଦେଶରେ ଗତ କିଛି ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି।

ଏଠାରେ ଅନେକ ମହିଳା ପେଟକୁ ଖାଇବାକୁ ଦେବା ପାଇଁ ଯୌନକର୍ମୀ ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି। ସ୍ପା ସେଣ୍ଟର ନାମରେ ଏଠାରେ ମହିଳାମାନେ ଯୌନକାର୍ଯ୍ୟରେ ଲିପ୍ତ ରହୁଛନ୍ତି। ଏହି ସ୍ପା ସେଣ୍ଟରଗୁଡ଼ିକ ଗ୍ରାହକଙ୍କ ପାଇଁ ପରଦା ଏବଂ ଶଯ୍ୟା ଲଗାଇ ଅସ୍ଥାୟୀ ବେଶ୍ୟାରେ ପରିଣତ କରାଯାଇଛି। ଖବର ଅନୁଯାୟୀ, ସେକ୍ସ ଇଣ୍ଡଷ୍ଟ୍ରି ସହିତ ଜଡିତ ଅଧିକାଂଶ ମହିଳା ବୟନ ଶିଳ୍ପରୁ ଆସୁଛନ୍ତି। ଏହି ସବୁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଜାନୁଆରୀ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ଚାଲିଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଏହା ପରେ ଦେଶର ଅର୍ଥନୀତି ଖରାପ ହେତୁ ତାଙ୍କୁ ଏହି ବ୍ୟବସାୟକୁ ଆସିବାକୁ ପଡିଲା ବୋଲି ସେମାନେ କହିଛନ୍ତି।

ଶ୍ରୀଲଙ୍କାର ଦୈନିକ ଖବରକାଗଜ ଦି ମର୍ନିଂ ଅନୁଯାୟୀ, ବୟନ ଶିଳ୍ପରେ ନିୟୋଜିତ ମହିଳାମାନେ ଚାକିରୀ ହରାଇବା ଭୟ ତଥା ଦେଶର ଖରାପ ଅର୍ଥନୀତି ହେତୁ ବିକଳ୍ପ ରୋଜଗାର ଭାବରେ ବେଶ୍ୟା ବ୍ୟାବସାୟକୁ ବାଛି ନେଇଛନ୍ତି। ଏହି କାରଣରୁ ବୟନ ଶିଳ୍ପକ୍ଷେତ୍ର ଖରାପ ହେବାରେ ଲାଗିଛି। ଜଣେ ମହିଳା କହିଛନ୍ତି, “ଦେଶର ଅର୍ଥନତିକ ସଙ୍କଟ ହେତୁ ଆମେ ଚାକିରୀ ହରାଇଛୁ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ସର୍ବୋତ୍ତମ ବିକଳ୍ପ ହେଉଛି ବେଶ୍ୟା କର୍ମୀ ଭବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା।’

ମହିଳା ଜଣକ କହିଛନ୍ତି, “ବୟାନ ଶିଳ୍ପ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଆମର ମାସିକ ଦରମା ପ୍ରାୟ ୨୮,୦୦୦ ଟଙ୍କା ଥିଲା ଏବଂ ଅଧିକ ସମୟ କାମ କଲେ ଆମକୁ ସର୍ବାଧିକ ୩୫,୦୦୦ ଟଙ୍କା ମିଳୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ଯୌନ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଲିପ୍ତ ରହି ଆମକୁ ପ୍ରତିଦିନ ପ୍ରାୟ ୧୫,୦୦୦ ଟଙ୍କା ମିଳୁଛି। ସେହିପରି ବ୍ରିଟେନର ଦି ଟେଲିଗ୍ରାଫ୍ ମଧ୍ୟ ଏକ ରିପୋର୍ଟରେ ଦାବି କରିଛି ଯେ ଚଳିତ ବର୍ଷ ଜାନୁଆରୀରୁ କଲମ୍ବୋରେ ଯୌନ କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିୟୋଜିତ ମହିଳାଙ୍କ ସଂଖ୍ୟାରେ ୩୦ ପ୍ରତିଶତ ବୃଦ୍ଧି ଘଟିଛି।

ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମର ବୃଦ୍ଧି ହେବାର ଅନେକ କାରଣ ଅଛି, ଯାହାର ମୁଖ୍ୟ ହେଉଛି ମୁଦ୍ରାସ୍ଫୀତି। ଏହା ସହିତ ଦେଶରେ ଇନ୍ଧନ, ଖାଦ୍ୟ ଏବଂ ଔଷଧର ଅଭାବ ମହିଳାଙ୍କ ପାଇଁ ଅବସ୍ଥାକୁ ଆହୁରି ହତାଶ କରିଛି। ଅନେକ ରିପୋର୍ଟରେ ଦର୍ଶାଯାଇଛି ଯେ ଖାଦ୍ୟ ଏବଂ ଔଷଧ ଭଳି ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ସାମଗ୍ରୀ ବଦଳରେ ମହିଳାମାନେ ସ୍ଥାନୀୟ ଦୋକାନୀମାନଙ୍କ ସହ ଶାରୀରିକ ସମ୍ପର୍କ ରଖିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି। କଲମ୍ବୋର ବାନ୍ଦରାନାଇକେ ଅନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ବିମାନବନ୍ଦର ନିକଟରେ ଥିବା ଶିଳ୍ପାଞ୍ଚଳରେ ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ କାରବାରକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରାଯାଉଥିବା ଜଣାଯାଇଛି। ଏଠାରେ ସୁରକ୍ଷା ବଦଳରେ ବେଶ୍ୟା ମାଲିକମାନେ ମହିଳାମାନଙ୍କୁ ପୋଲିସ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ସହ ଶୋଇବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରୁଥିବାର ଖବର ଆସିଛି।

Share this story